“DCD”: onbekend maar niet irrelevant Heeft u ooit al gehoord van “DCD”? Als uw antwoord op deze vraag “nee” is, dan bent u niet de enige. DCD, ofwel Developmental Coordination Disorder, is een aandoening waarbij kinderen moeite hebben met het aanleren en uitvoeren van alledaagse zaken, zoals lopen, sporten, schrijven en zich aankleden. Ondanks dat DCD bij 1 op de 20 kinderen voorkomt, wat dus overeenkomt met ongeveer 1 kind in elke klas, is de aandoening bij het brede publiek nog totaal onbekend. Deze kinderen worden meestal gewoon als lomp of onhandig beschouwd en kunnen daarom slechts op weinig begrip rekenen van hun omgeving. Wij onderzochten welke impact DCD juist heeft op deze kinderen en op hun gezinnen om zo beter te kunnen begrijpen hoe we ze juist kunnen ondersteunen en aan hun noden tegemoet kunnen komen. Uit ons onderzoek bleek dat de problemen zich al voordoen vanaf het stellen van de diagnose. Zo is de aandoening DCD niet alleen bij het brede publiek nog onbekend, maar is het hier in België ook nog niet goed gesteld met de bekendheid van de aandoening onder de zorgverleners zelf. Het is dan ook geen verassing dat de kinderen en hun ouders vaak lang op een juiste diagnose moeten wachten. Nadat de kinderen dan hun diagnose ontvangen, staat er de ouders een lange en moeilijke zoektocht te wachten naar informatie over de aandoening en naar manieren om hun kinderen te kunnen ondersteunen. Naast problemen rond de diagnose ondervinden kinderen met DCD ook problemen met dagdagelijkse activiteiten. Ze ondervinden bijvoorbeeld problemen met het eten met bestek, veters strikken, fietsen, spelen met blokken en nog veel meer. Ze kunnen daarnaast door hun bewegingsmoeilijkheden ook moeilijker meespelen met leeftijdsgenootjes, waardoor ze vaker gepest of uitgelachen worden. Ook op school krijgen kinderen met DCD het moeilijk te verduren. Aangezien ze moeilijkheden ondervinden met onder andere schrijven en rekenen, kunnen ze minder gemakkelijk mee in de klas. Vaak kunnen de leerkrachten door hun gebrek aan kennis over DCD hier geen begrip voor opbrengen. Dit alles zorgt er dan op zijn beurt weer voor dat kinderen met DCD het emotioneel heel moeilijk krijgen. Ons onderzoek gebeurde via een online vragenlijst die de ouders van de kinderen konden invullen. Door de antwoorden op deze vragenlijst kwamen te weten dat bewustwording en kennis over de aandoening bij het brede publiek de grootste nood vormt van zowel de ouders als de kinderen. Door meer kennis over DCD bij het brede publiek te verspreiden, zullen de ouders en de kinderen dan ook op meer begrip kunnen rekenen.