Heeft u vernomen dat er een tand moet worden verwijderd in een esthetisch belangrijke locatie van uw gebit? U hoeft niet noodzakelijk een tijdlang zonder tand door te brengen. Het is mogelijk om deze tand onmiddellijk te vervangen door een implantaat. Maar welke invloed heeft dit op het kaakbot? En wat met het tandvlees dat errond ligt? Dit wordt in deze studie onderzocht. Wanneer men opteert voor het plaatsen van een implantaat, kan er een verlaging en versmalling van het bot optreden. Botverlies kan in dit geval nefaste gevolgen hebben voor zowel het implantaat, als de zachte weefsels die errond liggen. Om dit zo veel mogelijk te vermijden, kan de tandarts ervoor kiezen om een botopbouw toe te passen. In deze situatie zal de tandarts kunstbot gebruiken om de tandholte rond het implantaat op te vullen. Hierdoor wordt het bot gestimuleerd om te groeien en de holte die achterblijft te vervangen door nieuw bot. Naast bot willen we ook ervoor zorgen dat het tandvlees gezond en voldoende dik blijft. Zeker wanneer een tand vervangen wordt in een esthetische zone. In dit onderzoek werd er bestudeerd hoe de dikte van het bot en het tandvlees rond het implantaat veranderen, wanneer het implaat direct geplaatst wordt na het verwijderen van de tand. Ook werd er een onderscheid gemaakt tussen 2 soorten tandholtes, namelijk, een groep met een tandholte die in een goede staat verkeerde tijdens de ingreep, en een groep met een tandholte die in niet goede staat verkeerde. Uit één studie bleek dat wanneer de tandholte in goede staat was, het bot rond het implantaat na zes maanden dikker was. Maar in twee andere onderzoeken was het juist dunner na een jaar. Er werd ook vastgesteld dat het tandvlees rond het implantaat meer veranderde wanneer de tandholte niet in goede staat was bij de ingreep. Dit kan logisch verklaard worden, omdat er te weinig gezond bot was om het tandvlees erboven te ondersteunen. Een belangrijke bemerking hierbij is dat er, in deze studie, geen rekening werd gehouden met het feit dat er verschillende manieren zijn om tandholtes op te vullen bij het verwijdering van de tand. Er werd slechts één specifiek botsubstituut gebruikt om de tandholtes rond de implantaten op te vullen, terwijl er ook andere materialen hiervoor kunnen gebruikt worden. Ten slotte kan worden geconcludeerd dat wanneer de tandholtes in goede staat waren, de zachte weefsels rond het implantaat na één jaar in betere conditie waren. Hoewel men zou denken van niet, zag het bot rond de implantaten er na één jaar goed uit in tandholtes die niet in goede staat waren bij de ingreep. Toch is het moeilijk om dit volledig te bevestigen omdat er niet voldoende informatie beschikbaar is in deze studies. Verder onderzoek is vereist om definitieve conclusies te maken over dit onderwerp.