Onderzoek naar de timing van zachte weefselopbouw na het onmiddellijk plaatsen van een tandimplantaat Wanneer een niet-herstelbare tand moet verwijderd worden, kan men deze vervangen door een tandimplantaat. Een implantaat is een kunstmatige tandwortel, meestal uit titanium, waarop men een artificiële tandkroon kan cementeren of vastschroeven. Het vervangen van een tand door een implantaat kan tegenwoordig sneller dankzij de techniek van “immediate implant placement” (IIP), ofwel onmiddellijke implantaatplaatsing. Hierbij wordt het implantaat direct na het verwijderen van de tand geplaatst, wat tijd en meerdere chirurgische ingrepen bespaart. Vorig onderzoek toonde reeds aan dat de zachte weefsels aan de voorzijde van een onmiddellijk geplaatst implantaat vaak instabiel worden wegens botverandering na de tandverwijdering. We kunnen dit probleem reduceren door deze zachte weefsels op te bouwen. Deze procedure houdt in dat een stukje weefsel uit het verhemelte wordt weggesneden en wordt vastgehecht aan zachte weefsels aan de voorzijde van het implantaat. De bestaande literatuur biedt echter geen duidelijkheid wat het beste tijdstip is voor deze zachte weefselopbouw en geeft aanleiding tot nieuw onderzoek. Recent onderzoek aan de Universiteit van Gent heeft geprobeerd de vraag te beantwoorden welk tijdstip van zachte weefselopbouw resulteerde in het minste botverlies door twee groepen patiënten te vergelijken: bij één groep werd de zachte weefselopbouw uitgevoerd onmiddellijk na de IIP en bij de andere groep drie maanden later. Beide groepen bestonden uit twintig patiënten en werden gedurende een periode van een jaar opgevolgd. Tijdens deze periode werden veranderingen in het bot nauwkeurig in kaart gebracht met behulp van 3D scans. De uitkomsten van deze studie toonden aan dat er geen significant verschil was in de hoeveelheid botverlies rond het implantaat tussen de groep die onmiddellijk zachte weefselopbouw onderging en de groep die dit drie maanden na de IIP deed. Deze bevindingen suggereren dat het tijdstip van de zachte weefselopbouw geen rol speelt. Dit biedt tandheelkundige professionals de mogelijkheid om de behandeling af te stemmen op zowel de individuele behoeften van de patiënt als de specifieke klinische omstandigheden. Deze masterscriptie vormt een waardevolle inbreng aan de orale implantologie en verschaft nieuwe inzichten over het tijdstip van zachte weefselopbouw bij immediate implant placement. Daarnaast tracht dit wetenschappelijk onderzoek een bijdrage te leveren aan de evidence-based praktijkvoering, met als doel de patiëntenzorg te verbeteren.