Nadat een tand verloren is gegaan, treedt een natuurlijk proces op, namelijk resorptie. Hierbij gaat een aanzienlijk deel van het onderliggende kaakbot op die locatie verloren. Men kan ervoor kiezen om de verloren tand te vervangen door een implantaat. Wanneer een tand verloren gaat, begint het natuurlijke proces van resorptie, waarbij een deel van het kaaksbot op die plek verdwijnt. Een mogelijke oplossing om de verloren tand te vervangen, is het plaatsen van een implantaat. Voor een stabiele en functionele ondersteuning van het implantaat is het essentieel dat er voldoende bot zowel in de breedte als in de hoogte aanwezig is. Als er onvoldoende bot is vanwege resorptie, moet er eerst bot worden toegevoegd. Binnen de tandheelkunde zijn er verschillende technieken om bot toe te voegen. Deze masterproef richt zich op een relatief nieuwe methode: de 'Sausage Technique'. Deze techniek houdt in dat korrels kunstbot worden gemengd met botschilfers uit het eigen kaaksbeen van de patiënt. Dit mengsel wordt aangebracht tegen het bestaande bot, afgedekt met een membraan en vastgezet met pinnetjes, wat de stabiliteit garandeert. De focus van deze masterproef ligt op de toename van de botbreedte na toepassing van de 'Sausage Technique'. Hiervoor zijn 3D-beelden van het bot genomen vlak voor de ingreep en negen maanden later. De breedte van het bot is bij deze twee momenten vergeleken. Uit de analyse van 25 patiënten die met deze techniek behandeld zijn, blijkt dat het over het algemeen succesvol is. Echter, bij één patiënt moest de procedure herhaald worden omdat de toename van het bot onvoldoende was voor het plaatsen van een implantaat. Daarnaast vertoonde ongeveer de helft van de behandelde patiënten na de botverbreding een tekort aan tandvlees of een dipje in het tandvlees, wat esthetisch minder mooi en minder gezond kan zijn. Voor dergelijke gevallen kan een aanvullende ingreep nodig zijn om de hoeveelheid tandvlees te verhogen.