Populariserende samenvatting Veel afdelingen in een ziekenhuis werken ook in het weekend en ’s nachts. Verpleegkundigen en ander ziekenhuispersoneel werken daarom in ploegen. Deze manier van werken wordt shiftwerk genoemd. Meestal maakt het diensthoofd, de hoofdverpleegkundige, de werkroosters van zijn/haar verpleegkundigen en hebben de verpleegkundigen dus zelf weinig te zeggen over wanneer ze moeten werken. In het geval dat de verpleegkundigen wel meer te zeggen willen hebben over hun eigen rooster kan er overgeschakeld worden naar een zelfroostersysteem. Zelfroosteren is een manier van roosteren waarbij de verpleegkundigen zelf hun rooster opstellen. In deze studie bespreken we een ziekenhuis dat dit systeem toepast op drie afdelingen. Om op een grondige manier te werk te gaan, wordt er gebruik gemaakt van een theoretisch kader. Dit zorgt ervoor dat er geen details vergeten worden in de beschrijving van het overschakelproces naar zelfroosteren. Dit proces verloopt min of meer in 4 fasen. Eerst moet men beoordelen of het zelfroosteren past bij het ziekenhuis of de afdeling, vervolgens kan men het zelfroosteren uitdenken, hierna gaat men het zelfroosteren effectief toepassen en als laatste moet men evalueren of het zelfroosteren voor iedereen goed werkt en goed werd toegepast. Deze studie probeert een link te leggen tussen deze vier fasen en verzamelde gegevens uit 13 interviews op basis van het theoretische kader. Op deze manier konden we elk van de vier fases bespreken en vergelijken met literatuur. Het resultaat is een overzicht van wat het ziekenhuis allemaal heeft gedaan om het zelfroosteren succesvol toe te passen en aanbevelingen van wat beter kan naar de toekomst toe. Als het zelfroosteren goed wordt toegepast, biedt het heel wat voordelen voor mens en maatschappij. Verpleegkundigen die zelfroosteren werken vaak liever, hebben een betere balans tussen werk en privé en veranderen minder snel van afdeling. Al deze voordelen hebben impact op de patiëntenzorg. Een verpleegkundige die graag gaat werken en een goeie balans heeft tussen werk en privé zal wellicht met een beter humeur op de werkvloer staan. De zorg die wordt verleend, kan hierdoor kwalitatiever zijn. Als verpleegkundigen minder van afdeling veranderen zal hun ervaring op die afdeling toenemen, met als gevolg een betere zorg. Wanneer het zelfroosteren niet goed wordt toegepast, heeft het meer nadelen dan voordelen, wat het omgekeerde effect kan hebben op de patiëntenzorg. Hiervoor is het inwerkingsstappenplan, dat dit onderzoek als samenvatting heeft, een handig hulpmiddel. Zo kunnen managers en verpleegkundigen het zelfroosteren op een goede manier inschakelen in hun dienst.