Deze masterproef probeert inzichten te bieden in hoe vrijheidsbeperkende maatregelen, zoals afzondering en fixatie, op een kwaliteitsvolle manier kunnen worden toegepast. Dit kan leiden tot betere zorgpraktijken en een humanere behandeling van patiënten in de geestelijke gezondheidszorg. Bij acht psychiatrische zorgvoorzieningen werd het beleid omtrent de preventie en toepassing van vrijheidsbeperkende maatregelen onder de loep genomen. Door middel van interviews werd er gepolst naar de praktische toepassing en registratie van vrijheidsbeperkende middelen op psychiatrische verpleegafdelingen. Er werd ondervonden dat wanneer psychiatrische zorgvoorzieningen de nadruk leggen op preventie door gebruik te maken van preventieve maatregelen en therapeutische alternatieven, ze minder afhankelijk kunnen worden van afzondering en fixatie om de veiligheid op de afdeling te garanderen. Dit zorgt voor een minder restrictieve en meer therapeutische zorgomgeving. Het gebruik van vrijheidsbeperkende maatregelen wordt geregistreerd zodat de zorgvoorziening beter verantwoording kan afleggen voor het gebruik van vrijheidsbeperkende maatregelen en verbeterpunten kan identificeren. De bevoegde overheidsinstantie kan deze registratiegegevens gebruiken om de toepassing van vrijheidsbeperkende maatregelen te monitoren. Dit draagt bij aan meer transparantie en kwaliteitscontrole binnen de zorgsector. Dit onderzoek toont aan dat er binnen de geestelijke gezondheidszorg actief wordt gewerkt aan het verbeteren van de zorgstandaarden en het minimaliseren van potentieel schadelijke interventies. In het algemeen draagt dit onderzoek bij aan een meer humane, effectieve en verantwoorde toepassing van vrijheidsbeperkende maatregelen in de geestelijke gezondheidszorg, wat zowel de patiënten als de bredere samenleving ten goede komt.