Prediabetes is een toestand waarbij mensen verhoogde bloedsuikerwaarden hebben, terwijl ze nog niet hoog genoeg zijn voor een diabetesdiagnose. Het belangrijkste voordeel van de diagnose is de mogelijkheid om de bloedsuikerwaarden terug te brengen naar normale niveaus. Dit wordt moeilijker zodra diabetes zich ontwikkelt. Behandeling van prediabetes door middel van voedingsadvies kan de progressie naar diabetes type 2 (DMT2) voorkomen en de algehele gezondheid verbeteren. Het doel van preventieve behandeling is niet alleen een langere levensduur, maar ook een hogere levenskwaliteit, door het vermijden van gezondheidscomplicaties. Het verstrekken van voedingsadvies brengt echter ook kosten met zich mee, zowel voor de patiënt als voor de overheid. Patiënten moeten, onder andere, consultaties betalen en de overheid kan voorzien in de volledige of gedeeltelijke terugbetaling van dergelijke kosten. Geld is echter een schaars middel, wat betekent dat er dus niet oneindig veel kan uitgegeven worden. Daarom is het cruciaal dat geld besteed wordt aan behandelingen die de meeste gezondheidswinst per geïnvesteerde euro opleveren. Om dit te realiseren is een afweging nodig tussen de winst aan gezondheid en de bijkomende kosten van een behandeling in vergelijking met een andere behandeling. Deze evaluatie staat bekend als een kosteneffectiviteitsanalyse. In deze masterproef wordt een kosteneffectiviteitsanalyse uitgevoerd die voedingsadvies voor mensen met prediabetes vergelijkt met geen behandeling. Er wordt onderzocht of voedingsadvies leidt tot gezondheidsvoordelen tegenover geen behandeling en in welke mate de kosten hoger zijn dan wanneer er geen advies wordt gegeven. De resultaten tonen aan dat voedingsadvies een iets hoger gezondheidseffect met zich meebrengt, maar ook duurder is. De verhouding van de kosten en effecten toont echter een resultaat dat kosteneffectief is naar Belgische normen. De strategie voedingsadvies moet dan ook overwogen worden om mensen met prediabetes te behandelen.