Geestelijke gezondheid is één van de belangrijkste onderdelen in het welzijn of de gezondheid van een individu. Nochtans leeft één op de acht mensen met een geestelijk gezondheidsprobleem. Vaak beginnen psychische aandoeningen reeds op een leeftijd van 18 jaar. Om die reden wordt er steeds meer aandacht gegeven aan geestelijke gezondheidszorg. Er werden al heel wat maatregelen genomen om de geestelijke gezondheidszorg toegankelijker te maken. Toch is er voor sommige mensen nog steeds een drempel om contact op te nemen met een zorgverlener indien ze het mentaal zwaar hebben. Eén van de grootste drempels tot toegang van de geestelijke gezondheidszorg is de financiering. Voor cliënten is er nog steeds veel onduidelijkheid rond de kosten van een behandeling. Er is reeds onderzoek gebeurd naar de ervaring van cliënten omtrent de toegang tot de geestelijke gezondheidszorg en de financiering. Daartegenover is er weinig onderzoek naar de ervaring van de hulpverleners zelf inzake de financiering. Om die reden is het van maatschappelijk belang om de ervaring van klinisch psychologen, orthopedagogen en psychiaters te bevragen rond de financiering van hun beroep. Zij komen dagelijks in aanraking met de financiering en hebben wellicht goede ideeën om die te verbeteren. In deze kwalitatieve studie werd de ervaring van bovenstaande hulpverleners bevraagd door middel van interviews. De eerste vraag was of de hulpverleners zich laten conventioneren of niet. Dit betekent dat ze zich moeten houden aan het maximum opgelegde bedrag dat onder andere door de overheid wordt bepaald. Verder werden enkele financieringsprincipes bevraagd zoals samenwerking, toegankelijkheid, preventie, doelmatigheid, enzoverder. In totaal werden 18 interviews afgenomen en geanalyseerd volgens de financieringsprincipes. Uit de resultaten blijkt dat psychiaters een lagere verloning hebben in vergelijking met andere artsen-specialisten. Dit kan verklaard worden door de beperkte selectie aan handelingen waarvoor ze betaald kunnen worden. Daarnaast kunnen cliënten voor een lange periode naar een psychiater gaan aan een goedkoper tarief. Hierdoor draagt een psychiater bij aan de re-integratie van de cliënten in de maatschappij. Psychologen en orthopedagogen vinden dat ze een aantrekkelijke verloning krijgen indien ze geconventioneerd zijn. Toch ervaren ze onduidelijkheid over welke cliënten recht hebben op het lager tarief. Over het algemeen vinden hulpverleners dat het lager tarief bijdraagt aan de toegankelijkheid van zorg. Alle hulpverleners ervaren echter weinig stimulering vanuit de financiering om samen te werken met andere professionals. Daarbij kan de overheid hun financiering verbeteren door te luisteren naar mensen met praktijkervaring. Het verbeteren van de verschillende financieringsprincipes is nodig om de zorg toegankelijker te maken en de ervaring van de hulpverleners te optimaliseren.