Het tekort aan verpleegkundig personeel is een fenomeen dat wereldwijd wordt ervaren. Zorginstellingen zijn constant op zoek naar nieuwe verpleegkundigen om de dagdagelijkse werking in stand te houden. We zien dat er in het eerste jaar na afstuderen veel verpleegkundigen de sector verlaten. Samen met de veroudering van het verpleegkundig personeel zorgt dit voor een te klein verpleegkundig personeelsbestand, waardoor de kwaliteit van zorg in het gedrang komt. Hierdoor zijn we op zoek gegaan naar de percepties van laatstejaarsstudenten bachelor verpleegkunde omtrent de transitie naar het werkveld. Uit de resultaten van dit onderzoek zien we dat laatstejaarsstudenten bachelor verpleegkunde veel stress ((pre-) transition shock) ervaren omtrent de gedachte aan de transitie naar het werkveld. De belangrijkste redenen hiervoor zijn angst voor de verantwoordelijkheid, angst om fouten te maken en de druk van buitenaf die ervaren wordt (indirecte invloed). Om dit stressniveau te verminderen is een open, begripvol, constructief en voorbereid team van belang. Dit team betrekt de nieuweling in de groep en communiceert op een adequate manier. Bij de begeleiding op stage of in het werkveld wordt de mentor als de belangrijkste schakel ervaren om een vlotte transitie te garanderen. De hogescholen kunnen beter en vroeger communiceren rondom de transitie naar het werkveld, zodat de studenten beter voorbereid zijn. Als laatste punt worden de stages tijdens de opleiding bachelor verpleegkunde als belangrijkste leerschool en voorbereiding op het werkveld aangehaald. De resultaten uit dit onderzoek kunnen de hogescholen en zorginstellingen helpen om hun transitiebeleid te optimaliseren. De optimalisatie van het transitiebeleid bij pas afgestudeerde verpleegkundigen kan ervoor zorgen dat het retentiecijfer stijgt en het verpleegkundig personeelsbestand wordt vergroot. Dit fenomeen komt de kwaliteit van de zorg en het maatschappelijk welzijn ten goede.