3D kinematische analyse van functionele reiktaken gemeten met IMU REIKEN BIJ OUDEREN Reiken (vb. voorwerp uit een kast halen) kan beschouwd worden als een belangrijk onderdeel van de activiteiten van het dagelijks leven. De schouder is een belangrijke speler om de reik beweging optimaal uit te voeren. Het verouderingsproces gaat gepaard met lichamelijke veranderingen, zo ook in de schouder. Vaak zien we een verminderde beweeglijkheid, een gedaalde kracht en een verminderde coördinatie. Dit kan schouderklachten veroorzaken, wat gevolgen kan hebben voor het reiken. Hierdoor kan de zelfstandigheid van ouderen in het dagelijkse leven in gedrang komen. HET ONDERZOEK Het doel van dit onderzoek was om na te gaan hoe ouderen met gezonde schouders bewegen tijdens reiktaken. Hiervoor lieten we 60-plussers vier verschillende gewichten op zes verschillende hoogtes plaatsen. Voorafgaand aan de test werden de kracht en de beweeglijkheid van de schouder gemeten om te garanderen dat de test kon worden uitgevoerd. De schouderhoeken en uitvoeringssnelheid werden gemeten door gebruik te maken van inertial measurement units (IMUs). Dit zijn kleine sensoren die werden aangebracht op de testpersoon en op het gewicht. In totaal werden 24 oefeningen uitgevoerd, waarvan elke oefening telkens uit drie herhalingen bestond. RESULTATEN De resultaten zijn gebaseerd op 23 geteste schouders. Hoe hoger men moest reiken, hoe groter de schouderhoek werd en hoe langer men erover deed om het gewicht op het platform te plaatsen en er weer af te nemen. Ook wanneer het gewicht steeg, deed men er langer over om de taak uit te voeren. Het grootste verschil in tijd van uitvoeren werd gevonden tussen de zwaarste oefening (165cm met 3kg) en de lichtste oefening (75cm met 0,5kg). De hoeken bij voorwaarts reiken vertoonden het grootste verschil bij de oefening waarbij 0,5kg op 165cm werd geplaatst vergeleken met de oefeningen waarbij 3kg op 75cm werd geplaatst. Verder vonden we dat een grotere lichaamslengte zorgde voor een kleinere schouderhoek. Over het algemeen waren vrouwen kleiner en hadden minder kracht, wat ervoor zorgde dat ze meer moeite hadden bij zwaardere gewichten en hogere hoogtes. Het duurde langer om het gewicht op het platform te zetten en er weer af te halen wanneer men de dominante hand gebruikte. BESLUIT Ouderen zonder schouderproblemen vertoonden in het algemeen weinig afwijkingen in hun bewegingspatronen met betrekking tot reiken. Eveneens konden we vaststellen dat reiken naar hoge hoogtes en met zware gewichten uitdagingen met zich mee bracht. Daarom suggereren we aanpassingen aan de omgeving van ouderen (vb. lagere kasten) opdat ze zo lang mogelijk zelfstandig thuis zouden kunnen wonen.