Momenteel lijden wereldwijd 280.000.000 personen aan depressie. Dat is 28x het totaal aantal inwoners van België. Jaarlijks zijn er 800.000 gevallen van suïcide toe te schrijven aan depressie. Het is dan ook verbazingwekkend dat het nog steeds niet ontrafeld is hoe depressie ontstaat en er nog steeds geen voldoende effectieve behandelingen beschikbaar zijn om deze cijfers te reduceren. Het minste wat men kan zeggen is dat het ontstaansmechanisme complex is. Gedaalde concentraties aan neurotransmitters, verhoogde inflammatoire parameters, genetische wijzigingen, vergrote bijnieren en vele meer konden allemaal in verband gebracht worden met depressie. De behandelingen die hieruit voortvloeien richtten zich al te vaak op het herstel van één van deze verstoringen en zijn bij 30% van de patiënten met depressie ineffectief. Gelukkig lijkt de technologische vooruitgang een oplossing te bieden. Door gebruik te maken van hoogtechnologische beeldvormingstechnieken kon men veranderingen in de verbindingen tussen bepaalde hersengebieden aantonen bij patiënten met een depressie en het lijkt erop dat dit kan leiden tot een beter begrip van de aandoening. Door gebruik te maken van de bevindingen op basis van deze hoogtechnologische beeldvormingstechnieken en deze te integreren met gekende principes uit andere wetenschappelijke disciplines, introduceerde de auteur van deze masterproef een nieuw neuraal model. Dit model werpt een nieuwe blik op het ontstaansmechanisme van depressie en lijkt in staat om de eerder besproken verstoringen te verklaren, op basis van veranderingen in sterkte en richting van de verbindingen tussen bepaalde hersengebieden. Echter, blijft het een theoretisch model en is verder onderzoek noodzakelijk om de assumpties ervan te toetsen en deze zo nodig aan te passen.