Probleemstelling Studenten die de opleiding verpleegkunde stopzetten, is een fenomeen dat al langer gekend is. Hiervoor zijn verschillende redenen, bijvoorbeeld een vertekend beeld van de opleiding, een negatieve stage-ervaring of de recente CoViD-19 pandemie. Deze masterproef had als doel om een antwoord te bieden op volgende drie onderzoeksvragen; 1) Hoe evolueerde de vertrekintentie en de binding met de opleiding verpleegkunde tijdens de CoViD-19 pandemie?, 2) Hoe evolueerde de stage-ervaring van studenten verpleegkunde tijdens de CoViD-19 pandemie en 3) Had de stage-ervaring van studenten verpleegkunde tijdens de CoViD-19 pandemie een invloed op de vertrekintentie en de binding? Methode Er werd gebruik gemaakt van een longitudinaal design bij een cohorte van 658 studenten verpleegkunde. In de periode tussen april 2020 en december 2021 vonden vier meetmomenten plaats waarin de participanten aan de hand van een online vragenlijst, bevraagd werden naar de binding, vertrekintentie en behoeftebevredigende en behoeftefrustrerende stage-ervaringen. Resultaten Bij de vertrekintentie werd een significant verschil in gemiddelden gevonden tussen meetmomenten één en drie en tussen meetmoment twee en meetmomenten drie en vier (p< 0.05). De binding en de positieve en negatieve stage-ervaringen bleven stabiel over de tijd. Zowel de behoeftebevredigende als de behoeftefrusterende stage-ervaringen hadden geen invloed op de binding met de opleiding, noch op de vertrekintentie. Conclusie In het algemeen kan er geconcludeerd worden dat deze resultaten geruststellend zijn. Het stage lopen tijdens de CoViD-19 pandemie resulteerde niet in een verontrustende impact op de vertrekintentie en de binding met de opleiding bij studenten verpleegkunde.