Een Stroke-associated pneumonia (SAP) is een frequent voorkomend probleem bij patiënten met een acute beroerte. Een SAP ontstaat binnen de zeven dagen na een beroerte en komt voor bij 1% tot 24% van de patiënten. Een SAP ontstaat vermoedelijk door een combinatie van factoren, zoals een beroerte geïnduceerde vermindering van immuniteit, het bestaan van slikproblemen en een verminderd bewustzijnsniveau. Heel wat risicofactoren voor een SAP zijn reeds bekend. Uit onderzoek blijkt o.a. dat patiënten met een hersenbloeding meer risico hebben op het ontwikkelen van een SAP in vergelijking met patiënten met een ischemisch herseninfarct. Verder hebben patiënten met slikproblemen (dysfagie) drie keer meer kans op het ontwikkelen van een SAP. Wanneer deze patiënten zich ook verslikken, dan stijgt dat risico tot elf keer. De meest gebruikelijke maatregel om patiënten te beschermen tegen verslikken, is het plaatsen van een neus-maagsonde. Deze patiënten krijgen dan voedsel via een sonde rechtstreeks in de maag. Het effect van de aanwezigheid van dergelijke sonde op het optreden van een SAP is tot op heden onduidelijk. Enerzijds vond eerder onderzoek geen evidentie dat een neus-maagsonde het risico van een SAP verhoogt, anderzijds bleek uit ander onderzoek dat het plaatsen van een neus-maagsonde tijdens de eerste week na opname een sterkere voorspeller van een SAP was in vergelijking met de aanwezigheid van dysfagie. Een SAP heeft een negatieve impact op de uitkomst van patiënten. Patiënten met een SAP hebben drie keer meer kans om te overlijden tijdens de ziekenhuisopname, hebben een slechtere functionele uitkomst, verblijven gemiddeld langer in het ziekenhuis en hebben hogere ziekenhuiskosten. Omwille van deze redenen is het uitermate belangrijk om patiënten met een verhoogd risico op een SAP vroegtijdig op te sporen. Toch blijft de diagnose van een SAP tot op heden een uitdaging, aangezien klinische kenmerken weinig sensitief en aspecifiek zijn. Hierdoor krijgen biomarkers steeds vaker de aandacht in het onderzoek naar het opsporen van een SAP. Zij houden verband met ontstekingsreacties en immuunveranderingen. Eén van deze biomarkers is de verhouding tussen het aantal bloedplaatjes en het aantal lymfocyten (TLR). Het doel van deze studie is nagaan welke klinische variabelen geassocieerd zijn met een SAP, alsook de TLR als eventuele biomarker voor een SAP te onderzoeken.